Love In To Two

                 "Pag-ibig na mahiwaga, masdan ang ginawa"

Sa kaharian ng Titania magnetica ay matatagpuan ang  isang kaharian na pinamumunuan   ng isang hari na nagngangalang Haring Clypto na ginagalang at tinitingala ng lahat kuhg saan'y kasama ang kanyang asawa na si Reyna Claceia na hinahangan dahil sa taglay na kagandahan. Sila ay biniyayaan ng dalawang anak. Si Prinsipe Reid ang panganay na nagkamit ng gwapong mukha, makisig na  pangangatawan at matapang. Siya’y sinundan ni Prinsesa Ablia na minana ang kagandahang  mula pa sa ina. Silang dalawa ay kasundong kasundo ng kaharian. Ang pamilyang ito  ay naiiba sa ibang kaharian sapagkat hindi nila tinuturing na mababa ang kanilang nasasakupan kundi isang pamilya.

          Sa paglipas ng mga araw ay nabulabog ang tahimik na kaharian sa paglitaw ng isang halimaw na kampon ng kadiliman. Winasak nito ang lahat na makitang buhay. Kasama ang hari at reyna sa mga nasawi. Nailigtas ni Diwatala  ang magkapatid at ilan pang mga tao. Dinala ang mga ito ng mahikera sa isang ligtas na lugar sa pamamagitan ng mahika nito. Nanlumo ang lahat sa sinapit ng dating maganda at tahimik na kaharian. Kaya isang araw ay naisipan ng prisipe na gumawa ng paraan upang wakasan ang kasamaang ginagawa ng halimaw. Pumunta siya sa mahikera upang humingi ng tulong kung pa’no niya magagawa ito. Sa pag-uusap nila ang mahikera ay napagtanto niya na mahirap ang kanyang gagawin at nalaman din niyang ang lahat ng sumubok nito ay hindi na nakabalik pa. Agad siyang nag-isip at nakabuo na siya ng desisyon, gagawin niya ang tanging solusyon  na makakapuksa sa halimaw.
         

  Pumunta ang Prinsipe sa kapatid na kanyang naabutan na abala sa pamimitas ng magaganda’t  mababangong bulaklak. Nagpaalam siya dito  tungkol  sa kanyang  balak na pag-alis ngunit hindi nito maintindihan ang nais niyang sabihin kaya’t wala siyang nagawa  kundi ipagtapat dito ang napa-usapan nila ang diwata. Ayon dito, kailangan niyang pumunta sa mundong naiiba sa kanila at dito hahanapin ang babaeng kanyang iibigin. Hindi pa daw ito nakakaranas na umibig ayon pa sa mahikera . Kailangan niya itong magawa sa loob ng 60 araw. Bibigyan siya ni Diwatala ng mahika na kanyang magagamit sa nasabing mundo. Kapag natapos ang tinakdang araw na hindi pa niya nagawa ang misyon ay maaaring  hindi na siya makakabalik pa kahit na kailan. Labag man sa kalooban ng  kapatid ay puamayag na ito dahil alam nitong hindi na siya mapipigilan pa nito.
  

Bago ang tinakdang  pag-alis ay nagsanay ang Prisipe sa ilalim ng pagtuturo ng mahikera upang makibagay sa mga taong kanyang makakasalamuha sa ibang mundo. Ang ilan sa mga ito ay kung pa’no magsalita katulad ng mga tao sa  ibang mundo, tamang pananamit at pagkilos at kung anu-ano pa.
         

Mabilis na lumipas ang mga araw at dumating ang oras ng pag-alis ng binata. Ang lahat ay nag-aabang sa kanyang  pag-alis. Tila mababasa sa mga mata ng mga ito ang mga katagang “ mag-iingat ka at sana’y magtagumpay ka sa iyong nais.” Mabigat man sa kalooban ng Prinsipe ay tumango siya kay Diwatala upang maghudyat na siya’y handa na upang maglakbay. Kumumpas ang kamay ng mahikera  at biglang lumitaw ang isang maliwanag na lagusan. Pinapasok siya nito sa lagusan na maghahatid sa kanya sa kabilang mundo. Bago siya pumasok ay lumapit sa kanya ang kapatid na hindi na napigilang lumuha at yumakap sa kanya ng mahigpit na sinuklian din naman niya. Tinanggal niya ang kamay ng kapatid upang pumasok na sa lagusan.
 

Nakarating ang Prinsipe sa mundong kanyang lalakbayin. Napansin niya na tila nga ibang iba ito sa kinagisnang mundo. Pati ang kanyang pananamit ay nag-iba na rin. Ngunit kanyang naisip kung saan nga ba siya mag-uumpisang maghanap. Naglakad lakad ang binata at siya’y dinala ng kanyang mga paa sa isang puting gate.  Nakita niya na may nakasulat sa itaas nito na pangalang “Col. Lauro D. Dizon Memorial National High School.” Naturan tuloy niya sa sarili na “kakaiba.” Pumasok siya dito upang hanapin ang dalaga sa nag-uumpukan mga kadalagahan. Papalapit na siya sa mga ito ngunit naramdaman niyang wala rito ang kanyang  hinahanap kaya’t nag-iba siya ng direksyon.
 

  Naatasan si Brixen  maghatid ng mga kwaderno ng kanyang mga kaklase sa faculty ng  kayang guro na si Mr. Betrain. Dahil sa pagmamadali ay nabangga siya sa isang lalaking abala sa pagmamasid sa paligid na naging dahilan upang mahulog ang dala-dalahan.  Agad siyang umupo upang pulutin ang mga nahulog na mga gamit at dinaluhan naman siya ng binata upang tumulong   sa pamumulot. Humingi ito ng paumanhin subalit sinabi niya rito na hindi nito kailangang gawin iyon dahil siya naman talaga ang may kasalanan. Pagkatapos pulutin ang mga kwaderno ay agad na umalis  papalayo ang dalaga. Hinabol na lamang ito ng tingin ng binata. Naramdaman ng Prisipe ang kakaibang aura ng dalaga at napagtanto niyang marahil ay ito na ang kanyang hinahanap.
   

Nang maihatid na ng dalaga ang mga kwaderno  ay agad siyang lumabas upang bumalik sa kanyan classroom. Habang naglalakad ay naisip niya ang nakabungguang  lalaki. Nasisiguro niyang gwapo ito. Samantala, balak pa naman sanang kausapin ng binata ang dalaga ngunit napansin niyang nagmamadali ito. Nakita niyang kinausap ito ng isang babae na marahil ay kaibigan nito. Naisip ng Prinsipe na kausapin ang babaeng papalapit sa kanyang kinatatayuan na kausap kanina ng dalaga. Napag-alaman niyang napapabilang ito sa mga kabataang  nagtataglay ng talino’t galing sa pagguhit. Ngunit tila kanyang napansin na hindi pansinin ang taglay nitong kagandahan na kung hindi mo titigan ay hindi mo masasabing maganda ito. Dahil dito, may naisip siyang gawin, kakausapin niya ito bukas na bukas din.

          Maagang nagising ang dalaga kinabukasan. Panibagong araw na naman ito para sa kanya kaya dali-daling nagligpit ng hinigaan at agad na dumiretso sa banyo para maligo. Habang nagkukuskos ng katawan ay naalala niya ang panaginip ng nagdaang gabi. Dito ay isa daw siyang prinsesa sa isang kaharian kasama ang prinsipe na kanyang pinapangarap ngunit naputol ang kanyang pagmumuni-muni ng tawagin siya ng kayang ina dahil may tumatawag daw sa kanyang cellphone. Napilitang magbuhos ang dalaga para matapos ng maligo. Agad niyang dinampot ang bagay na walang tigil sa pagtunog.

Pagdating sa eskwelahan ng dalaga ay agad siyang sinalubong ng binatang si Reid. Nakipagkilala ito sa kanya bilang Reid Samanleje at tinatanong siya kung puwede bang makipagkaibigan at siya’y pumayag sa nais ng estranghero sa hindi masabing dahilan.

Lumipas ang ilang mga lingo at lalong nagging malapitr sa isa’t isa ang dalawa. Tila ba nakakaramdam na sila na kakaiba sa kanilang mga damadamin. Minsan, habang naglalakad papuntang sakayan ang dalaga ay niyaya siya ng binata na kumain sa isang resto kung saan ay may sasabihin daw itong mahalaga sa kanya. Siya ay sumama dito dahil naging  siya sa nais sabihin nito. Pagkarating sa nasabing kainan ay pumuwesto sila sa bandang likuran kung saan madalang ang tao sa dulong bahagi. Um-order muna ang dalawa para kumain. Samantala, nahihiwagaan naman ang dalaga sa ikinikilos ng binata dahil mababanaagan sa mga mata nito ang sari-saring emosyon ngunit hinayan na lamng niya ito. Pagkatapos kumain ay nagsalitang muli ang binata hanggang sa ipagtapat na nito ang lahat sa kanya. Nalaman niya mula rito ang lahat lahat mula sa pinagmulan nito hanggang sa dahilan ng pagpunta nito sa kanilang mundo at sa halip na magalit ay humanga pa siya dito  dahil sa panganib na sinuong nito kahit hindi nito sigurado kung magtatagumpay ito sa nasabing misyon. Dahil sa nakita niyang dedikasyon dito ay hindi siya nagdalawang isip na tulungan kahit hindi n’ya alam kaung paanong tulong. Bukod pa rito, ay nagtapat din ito ng pag-ibig  kanyang  sinyuklian ng gayon pangungusap din. At dahil sa pag-uusap ng dalawa ay umuwi silang may galak sa puso.

Makalipas ang isang buwan….                                                                                                                 Dumating si Reid sa bahay nina Brixen  upang ipagpaalam ang dalaga sa magulang nito sapagkat   nais niyang isama ang kasintahan sa kaharian. Hindi man niya sinabi ang tunay na  dahilan sa  parents nito ay pumayag ang mga ito dahil nangako siyang aalagaan at poprotektahan niya ito kahit anong mangyari at alam niyang may tiwala ang mga ito sa kanya.

Isang araw bago umalis ang dalawa ay nagkaroon ng masamang pangyayari. Nakarating na sa mundo ng dalaga ang halimaw  na ngayo’y nasa paaralang pinapasukan na dalaga kung saan bihag nito ang kapatid at mahikera. Mabuti na lamang at bakasyon na ng mga panahong iyon dahil kung hindi ay marami ang madadamay sa kasamaan nito.

Pumunta ang dalawa sa  nasabing paaralan kung saan’y nagtago  sila sa likod ng isang napakalaking puno na hindi sila makikita ng halimaw. Napag-usapan ng dalawa na mag-isip ng paraan kung paano nila mapupuksa ang masamang nilalang. Sa kanilang pag-iisip ay kanilang narinig ang tinig na nagmumula sa mahikera na nagsasabi ng ganito: “ Mahal na prinsipe, kailangan n’yo ng mapigil ang kasamaan ng halimaw dahil maaaring makalabas siya sa lugar na ito at kapag nangyari ‘yon ay maraming inosenteng tao ang madadamay sa kanyang kasamaan. Tanging kayo lamang ang makakapigil sa kanya.” Dahil sa sinabi ni Diwatala ay lumabas si Reid ng ‘di man lamang nag-isip kung tama ba ang kanyang ginawa. Pumunta sa harapan ng halimaw dala ang kalasag at espada na ibinigay sa kanya ng amang hari noong siya’y bata pa lamang. Ngunit hindi pa siya nakakabuwelo ay dinampot na siya ng kampon ng kadiliman paitaas kung saan ay kitang kita niya ang kapatid at kasama nito na nakakulong sa Kristal na singsing nito. Nakita ni Brixen ang nangyari sa minamahal kaya’t lumabas na rin siya buhat sa pinagtataguan at mula dito ay sinigawan niya ang halimaw na pagbagsak ni Reid dahil sa pagharap ng halimaw sa kanya. Agad niyang dinaluhan ang binata para siguraduhing ayos lamang ito kahit sa tingin niya ay hindi. Sa kanyang paglapit ay nakatayo na ito at wala man lang bahid ng kahit anong galos. Tinanong niya ito kung ano ang dapat nilang gawin.

Ayon sa binata, ang kanyang naaalala bago siya pumunta dito sa mundong ito  ng dalaga’y sinasabing kailangang mag-ibigan ng wagas ang gaganap ng misyon at ang dalagang nakatalaga niyang hanapin dahil tanging ang babaing iniibig lamang ang kayang makakatulong para mapatay ang halimaw. “Pag-ibig”  ang naisambit ng dalaga na umabot sa pandinig ng prisipe kaya’t napaisip ang binata na tanging pag-ibig lamang ang makakatalo sa halimaw dahil ito ay pinamamumunuan ng kasamaan at galit na hindi nakakaranas ng pagmamahal kung kaya’t gustong wasakin ang lahat ng nabubuhay para manatiling mag-isa sa buhay. At sa pag-uusap ng dalawa ay bigla na lamang silang tumilapon sa punong kanilang pinagtaguan kani-kanina lamang. Nasakatan man ang dalawa ay hindi na nila ito naramdaman pa. Sila’y tumayo kasabay ng pagtaas sa kanilang mga kamay upang pagdikitin. At sa pagdidikit ng mga ito ay bigla na lamang lumiwanag ang kanilang mga palad na ikinasilaw ng halimaw. Mula rito, ay lumabas ang nagliliyab na hugis pusong bagay at ito’y kanilang inihagis sa kanang bahagi ng dibdib ng halimaw na nagging dahilan upang ito;y magliyab at tuluyan ng maglaho kasabay ng pagkakaligtas sa kapatid at mahikera. Nagyakapan ang lahat dahil sa tagumpay na tinamo ng dalawa.

Matapos ang ilang araw buhat sa pagkapanalo ay nagpasiya  Prisipe Reid na manatili muna sa mundo ng iniibig na dalaga matapos masiguradong ayos na ang buong kaharian sa pamumuno pansamantala ng kanyang kapatid kasama si Diwatala. Hihintayin niya si Brixen hanggang sa makatapos ito ng pag-aaral bago niya ito maiuwi sa kanyang kaharian para doon pakasalan. And they live happily ever after.